woensdag 14 juli 2010

12 - 17 juli: treinbilzen en aannemer, lattenwerk, plafonds, veel klusjes ... en een botsing!

Maandag 12 juli

'k Las daarnet even enkele oude berichtjes en merkte dat ik nog niet vermeld had of de truc met de houtlijm heeft geholpen. Ja dus. Wie dus problemen heeft met piepende osb-platen: houtlijm in de groeven voor je ze in elkaar schuift en daarna eventjes niet te veel op lopen.

't Is maandag, dus mijn vader is er weer. Ik had gehoopt dat Sam en ik de kamerplafondprofielen (wat een woord) zouden kunnen afwerken en dan mijn vader helpen, maar uiteindelijk zijn Sam en mijn vader bijna de hele dag bezig geweest met het pas hangen van de latjes in de badkamer, een werkje waarvan we dachten dat het zo goed als klaar was... Niet dus. Blijkbaar was het vroeger moeilijk om rechte muren te zetten :)... Ik ging om nog wat spullen in de Hubo en bij Leus en zocht daarna wat klusjes die ik alleen kon doen, maar veel waren het er niet...
Aan het einde van de dag voel je je dan toch een beetje gefrustreerd omdat je op het zicht maar weinig hebt kunnen doen. Toch is het een belangrijk werkje dat daarna normaal gezien het werk zou moeten vergemakkelijken.



Dit klusje werd vandaag onder andere ook geklaard door papa Colle: electriciteitspunten (schakelaars en lichtpunten) voorzien in de slaapkamers.














Terwijl Sam en mijn vader in de badkamer aan het 'klussen' waren, waren de 'echten' bezig in ons slaapkamer. Boven elk raam van de gelijkvloers (=onderaan de muur van de slaapkamers erboven) zit nl. een houten treinbils in de muur. Heel raar dat ze dat gebruikten i.p.v. een poutrel. Je kan er niet op pleisteren (dat komt gewoon los), en dat stinkt nog ook bovendien. Volgens Sam is dat product waarmee ze die balken behandelen nog kankerverwekkend ook, dus die moesten eruit.




Vandaag kwamen ze er al eentje uithalen en toemetselen. Na wat geklop en gesmijt is de balk eruit, worden 2 stalen poutrellen in gemetst en wordt het gat opgemetst. Blijkbaar hebben ze alleen van die superdikke bakstenen mee waardoor ze plots niet meer verderkunnen. Ze laten het gat dan maar zo en komen vrijdag terug, zeggen ze, om dan ook het tweede gat te doen. 'Den baas' zou nog bellen.
Benieuwd... want ik heb al veeeeeel moeten zagen en bellen om ze hier te krijgen. (Dat is blijkbaar normaal in de '(ver)bouwwereld'.) Als ze vrijdag komen, moeten we hier wel voor één of 2 nachtjes weg, want dan zullen ze ook in onze huidige living/slaapkamer/speelkamer/computerkamer moeten kloppen en smijten. Dat betekent dus nog een keer de boel ontruimen, afdekken en afplakken. Maar liever dat dan nog enkele maanden te moeten wachten en Fees kamer niet kunnen afwerken.









Zo ziet het er van onder uit: als je goed kijkt zie je de poutrel met daarboven een stuk van de eerste rij bakstenen.



















Oja, dit ook nog: we hebben vorige donderdag gyrpoc besteld en ze zouden die vandaag in de namiddag leveren. Wanneer precies werd niet gezegd... Tja, moeilijk om aan iets te beginnen als je weet dat je elk moment moet kunnen stoppen om de gyproc naar binnen te brengen. Bovendien regent het af en toe heel hard, dus wie weet moet het snel gaan... De hele middag dus wat aangemodderd en wachten, wachten... tot 17.15 uur! Bleek dan ook nog eens dat dit bedrijf wél over een liftje beschikte om de gyproc naar boven te steken, maar dat Sam het na enkele negatieve antwoorden net niet aan hen gevraagd had... Dat wordt dus nog zwaar zwoegen om die hoop naar boven te krijgen. Die kleintjes, ok, maar hoe krijgen we die van 120 cm naar boven? Zorgen voor later?


Dinsdag 13 juli

Een verloren dag: Fee die ons te lang laat slapen, schimmel gaan bestrijden in onze kerk (= lang rijden voor weinig werk), kranen gaan bekijken en kiezen (ik had me goed voorbereid, dus ik vond die tijd wel efficiënt besteed, en dan om ons bad dat niet besteld bleek te zijn... En dat was de reden waarom we er een dagje rondrijden van hadden gemaakt, omdat we toch om het bad gingen...
Tot overmaat van ramp rij ik op de parking van de sanitairwinkel nog tegen een geparkeerde auto... Stom, stom, stom... Hopelijk gaat ons dit niet te veel kosten...


Woensdag 14 juli

Vandaag maakten we de plafondprofielen in de kamers helemaal af (laatste vijzen, hangers, ...)!


















Rond de middag kreeg ik telefoon van de aannemer die maandag een begin had gemaakt met de treinbils (hij belde zelf op, waw!): vrijdag zullen ze verder komen werken. Het ene gat zal toegemetseld worden en de andere gaat er ook uit. Dat betekent dat we morgen onze kostbare tijd zullen moeten steken in het leegmaken van de living en ervoor zorgen dat de mannen vlot kunnen werken...

Deze middag kwamen Tine (mijn zus) en David (haar vriendje) helpen. We moesten ze natuurlijk bezighouden :):
- gyproc naar boven sleuren (de smalle van 60 cm)




































- plankjes zagen voor rooster hal (Tine) en ze ophangen (ik en David)

















































resultaat
















- plankjes zagen voor het nieuwe wandje van Lotjes kamer (Tine)





















Ondertussen hield Sam zich al bezig met de voorbereidingen voor vrijdag zodat de aannemer en zijn mannen zo snel mogelijk kunnen werken (want je betaalt per uur he :) )

Dit ging allemaal vrij vlot waardoor we het op het einde toch niet konden laten om al aan de badkamermuur te beginnen met fermacellplaten (ja, we kozen voor fermacell). Het zagen ging vrij moeizaam, het naar boven steken ook, maar het ophangen ging goed. Op een klein uurtje tijd hingen er twee platen aan de muur! Juij!

















































Donderdag 15 juli


We verhuizen nog maar eens: voor de derde keer trekken we terug bij mijn ouders in... (Ik probeer mij soms voor te stellen dat Fee later met man en kinderen terug in komt wonen... En dan is ze eindelijk het huis uit :) ... toch niet niets, mijn ouders doen het maar he...)
Vandaag moesten we namelijk zorgen dat 'de mannen' morgen hun ding kunnen doen: osb-plaat eruit, onze spullen verhuizen en opstapelen en het voorste livinggedeelte dichttapen. Het nadeel van wonen in het huis waarin je verbouwt: veel tijd gaat verloren aan opruimen en opkuisen...
















De piano staat nu in de keuken.


















Goed dichttapen...














Vrijdag 16 juli

Voila, we zijn onze treinbilzen kwijt. In totaal zijn ze 5 uren bezig geweest. Razendsnel gaat dat: 5 minuten na aankomst lag de eerste steen al., maar misschien ook wet te snel. Toen ze weg waren ontdekte Sam hier en daar nog wat serieuze gaten en een bijna zwevende balk. Hij heeft het dan zelf nog wat bijgewerkt met cement. Je laat dan eens iets doen ...
Verder bezig geweest met het repareren (Sam) dus en ik met opkuisen.


Maar goed dat we alles goed afgeplakt hebben...



















zo was het maandag...













zo is het vandaag













Sam vertrouwt het niet helemaal... en terecht?


















Einde: de poutrel zit erin, maar ligt die balk erboven wel stevig? ...
ps: het hoopje puin hebben ze zelf samengeveegd :)
















Inspectie by Baloe ... goedgekeurd!

































Inspectie by Sam ... afgekeurd en bijgewerkt...


(Het is misschien niet duidelijk, maar zoals al gezegd ging het om een balk boven het raam beneden en onder het raam boven, dus er werd voor elke balk tegelijkertijd boven en beneden gewerkt. Dus de 2 voorste kamers boven en beneden.)












Even voor de 'fun': dit zijn ze dus he, de 'echten' ...














Zaterdag 17 juli


Deze morgen hebben we ons bad opgehaald! Juij! (En ook de reparatiekosten van de aangereden wagen betaald...)













Verder heb ik gekuist, gekuist en gekuist, terwijl Sam een heleboel kleine en minder kleine klusjes voor zijn rekening nam. Ik ben nog niet helemaal klaar, maar normaal gezien kunnen we morgen terug in ons "huis" slapen. Niet dat we te klagen hebben, want het doet wel deugd om te logeren in een 'af' huis, volpension ... Bedankt, mama en papa!

Ik denk altijd, en ik hoop dat ik nu juist ben, dat het de laatste 'grote' kuis en verhuis was voor we echt spullen definitief naar boven kunnen verhuizen...

Nog niet helemaal klaar, maar Ludwig is al weer van de partij!














De klusjes van Sam (misschien niet zo veelzeggend, maar wel van die prutserijen waarvan je blij bent dat ze gedaan zijn omdat je anders niet verder kan):

Sam heeft de onderste rij bakstenen gepleisterd zodat we het dampscherm kunnen bevestigen. Nu zit er nog een dunne spleet tussen de muur en het plafond/vloer. Dat gat moet nog opgevuld worden met isolatie, maar zonder dampscherm valt het gewoon naar beneden. Het dampscherm gewoon op de steen lijmen is ook niet goed omdat de steen niet 'luchtdicht' is, en dan heeft je scherm niet veel zin.
Links: bovenaanzicht (vanuit onze slaapkamer), rechts: onderaanzicht (vanuit voorplaats/toekomstige hal)




Wandje kamer Lotje: daar zaagde Tine van die tussenbalkjes voor, maar eentje moest op de plaats waar al een kabel hing. In dat balkje moest dus nog een uitsparing gezaagd worden. Done!
















En in de badkamer hangt nu al 1 plafondprofiel: als je goed kijkt, het metalen 'latje' boven het bovenste houten latje op de muur.













Sam heeft trouwens een nieuw voorstel i.v.m. onze planning, plan 4 dus. Het was eerst onze bedoeling om na de werken boven, aan de living/hal/bureau/wasplaats te beginnen en ondertussen te sparen voor onze bijbouw (nieuwe keuken en repetitiekot). Sams voorstel nu is om echter toch al aan de nieuwbouw te beginnen voordat we de living onder handen nemen. Voordeel is dat we dan geen werkjes doen die daarna toch sneuvelen in 't geweld van de verbouwingen en dat we dan altijd een doorgang hebben naar de keuken. 't Is moeilijk uit te leggen zonder plan, maar mochten we eerst de living doen, en de oude keuken dus nog gebruiken, zouden we langs buiten moeten om in de keuken te geraken. 't Is zeker het overwegen waard... en dat doen we dan ook...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten